مشکلات درکی و حرکتی در کودکان

رویکرد درکی و حرکتی کاردرمانی در کودکان

آنچه مسلم است آن است که انتخاب دقیق نوع تورینات و فعالیت های کاردرمانی و اولویت آنها بر اساس مشکل کودک و نیز بر اساس ارزیابی صورت گرفته توسط درمانگر خواهد بود. تمرینات درکی و حرکتی بر اساس یادگیری حرکتی برای کودک ارائه می شود.

 

یادگیری حرکتی در چند مرحله اتفاق می افتد:

1- ورود حس های بویایی، لمسی، شنوایی، بینایی و چشایی که حواس اصلی به حساب می آیند.

2- پردازش هرکدام از حواس ذکر شده به صورت جداگانه و به صورت یکپارچه.

3- ادراک حس های تحرک شده.

پس از  این مرحله نیز تصمیم سازی در مقابله با فرآیند هیجان قرار گرفته و در تعامل باهم حرکت را سبب می شوند. البته در مورد این رویکرد نظرات و نتایج گوناگونی تا به حال گزارش شده اند اما همه در این سه مرحله مشترک می باشند.

به نظر می رسد آنچه خانواده های محترم از رویکرد درکی و حرکتی در کاردرمانی می دانند همان بالارفتن کودک ازچند مانع، عبور از موانع به اَشکال مختلف، شمردن در حین راه رفتن، نامیدن چند کارت رنگی در حالت ایستاده در ارتفاع و غیره باشد. در صورتی که تمریناتی که بر اساس این رویکرد می تواند تجویز شود با توجه به نوع اختلال کودک، سن، جنس، وزن و حتی گرایش درونی کودک می تواند فراتر از اینها باشد. در واقع رویکرد درکی و حرکتی رویکردی است که شامل یکپارچگی حواس فوق الذکر در مواجه با انواع اختلالات حرکتی، اختلالات رشدی و تکاملی، اختلالات ذهنی و شناختی و نیز اختلالات درکی می باشد.

در این بخش، کاردرمان بر اساس ارزیابی های صورت گرفته و پلن درمانی مد نظر، از تعامل یکی از حواس پنج گانه  با حرکت استفاده کرده و سعی می کند کودک را در روند فعال ادراک درگیر و نهایتاً با شناخت مفاهیم درکی و حرکتی، مورد بررسی و کاوش قرار دهد و سرانجام این کار، توانایی کودک را در موارد ذکر شده بهبود ببخشد. به طور حتم موفقیت کاردرمان در این مرحله می تواند پایه گذار شناخت مناسب تر کودک از خود و محیط اطراف خود باشد که در نهایت منجر به بروز رفتارهای مطلوب وی در  برخورد با موانع  محیطی و چالش های درونی می شود.