اختلال هماهنگی رشدی در کودکان

مشخصه ی اصلی اختلال هماهنگی رشدی یا همان  (Developmental Coordination Disorder) DCDعملکرد ضعیف در فعالیت­های روزانه است که نیازمند هماهنگی هستند. تظاهر این اختلال ممکن است به صورت تاخیر در رسیدن به شاخص­های حرکتی رشد، مثل نشستن، چهار دست و پا شدن و راه رفتن می باشد. تظاهر دیگر آن به صورت دست و پا چُلفتگی در حرکات ظریف یا درشت است که موجب عملکرد ضعیف در ورزش و داشتن دست خط بد می­شود. علت این اختلال نا مشخص است اما احتمالاً چند عامل در بروز آن دخیل هستند. عوامل خطر ساز عبارتند از نارس بودن هنگام تولد، هیپوکسی، سوءتغذیه دوران حاملگی و وزن کم هنگام تولد. همچنین این اختلال در کودکانی دیده می­شود که بیش فعالی و اختلال یادگیری دارند.
علائم عمده ی این بیماری شامل: مشکلات حرکتی از جمله تأخیر رشد حرکتی، اختلالات تعادل، اختلالات درکی حرکتی، نا­پختگی جسمانی، هماهنگی حرکتی ضعیف در اندام­های فوقانی و تحتانی و در بعضی مواقع بروز اختلالات شناختی خفیف است. همچنین، این کودکان در برخی از کارکردهای مغزی از قبیل سازماندهی، تصمیم­گیری، برنامه­ریزی، تجسم ذهنی، تفکر انتزاعی، انجام حرکات هدفمند، تنظیم سرعت حرکت و انجام تکالیف حرکتی جدید، نیز می­توانند دچار مشکل شوند.