کودکان فلج مغزی علاوه بر مشکلات حرکتی، معمولاً در زمینه گفتار نیز دارای مشکلاتی می باشند. مشخص ترین و فراوان ترین اختلال گفتاری که در کودکان فلج مغزی وجود دارد، دیزآرتری می باشد. دیزآرتری, یک اصطلاح کلی و همه جانبه برای گروهی از اختلالات گفتاری است که ناشی از اختلالات کنترل عصبی عضلانی مکانیسم گفتار می باشند. این اختلالات به نوبه خود باعث آسیب به فرآیندهای زیربنایی حرکتی در تولید و اجرای گفتار می شوند. اختلالات کنترل عضلانی, خود را به صورت تونیسیته غیر طبیعی عضلات, اختلال در هماهنگی حرکتی, اختلال در هماهنگی حرکتی, اختلال در قدرت عضلانی و یا اختلال در سطح تحمل و دوام عضلات دخیل در گفتار نشان می دهند. این عوامل می توانند در دامنه حرکتی, سرعت, نیرو, زمان بندی و دقت حرکتی عضلات تأثیرگذار باشند.
